Angelos Orfanakos

Κυπαρίσσι: King Albert 1er

Αποποίηση ευθυνών

Καμία εγγύηση δεν δίνεται για την εγκυρότητα ή την ακρίβεια των πληροφοριών σε αυτή τη σελίδα. Οτιδήποτε σας συμβεί αξιοποιώντας μέρος ή το σύνολο των πληροφοριών αυτών είναι αποκλειστικά δική σας ευθύνη.

Η διαδρομή

Η διαδρομή “King Albert 1er” (6b, 120 m) ανοίχτηκε από τους Claude Remy και Δημήτρη Τιτόπουλο. Βρίσκεται στον παραθαλάσσιο τομέα “Κάψαλα” που παίρνει το όνομά του από το ομώνυμο χωριό που βρίσκεται κοντά, μερικά χιλιόμετρα βόρεια από το Κυπαρίσσι.

Προσφέρει εντυπωσιακό σκαρφάλωμα πάνω από τη θάλασσα με έντονο αίσθηση έκθεσης στις δύο πρώτες σχοινιές. Ο βράχος είναι αρκετά καλής ποιότητας, συχνά κοφτερός, χωρίς όμως να λείπουν και αρκετά σημεία με σαθρά που χρήζουν προσοχής.

Για όσους το 6b/6b+ είναι το όριό τους, η διαδρομή θα τους δοκιμάσει. Οι σχοινιές είναι απαιτητικές σε όλο το μήκος τους, δίνοντάς την αίσθηση ότι η διαδρομή “δεν σε αφήνει στιγμή” μέχρι το τέλος.

Πρόσβαση

Αρχικά κατευθυνόμαστε με προορισμό το Λεωνίδιο. Από Λεωνίδιο πάμε Τσιτάλια και από εκεί Φωκιανό.

Φωκιανό (φωτό: Ι. Αποστόλου)
Φωκιανό (φωτό: Ι. Αποστόλου)

Από Φωκιανό ακολουθούμε τον νέο παραλιακό δρόμο που ενώνει το Φωκιανό με το Κυπαρίσσι γλιτώνοντας μεγάλο κύκλο (διαφορετικά θα έπρεπε να κατέβουμε Κυπαρίσσι και να ανέβουμε βόρεια).

Προσοχή: Ο δρόμος ολοκληρώθηκε τέλη 2016 και προς το παρόν δεν υπάρχει ολοκληρωμένος στο Google Maps (Μάιος 2017). Για τον λόγο αυτό βάλτε ως προορισμό το Φωκιανό στο GPS.

Αφήνουμε το αμάξι στο σημείο 37.036773 N, 22.992287 E σε τεράστιο πλάτωμα αριστερά, με χώμα και χαλίκια και θέα προς τη θάλασσα.

Στο πλάτωμα που αφήνουμε το αμάξι. Διακρίνεται ο νέος παραλιακός δρόμος από Φωκιανό. (φωτό: Ι. Αποστόλου)
Στο πλάτωμα που αφήνουμε το αμάξι. Διακρίνεται ο νέος παραλιακός δρόμος από Φωκιανό. (φωτό: Ι. Αποστόλου)
Το πλάτωμα όπου αφήνουμε το αμάξι. Ευθεία ακριβώς κούκοι.
Το πλάτωμα όπου αφήνουμε το αμάξι. Ευθεία ακριβώς κούκοι.

Αφού φορτωθούμε τον εξοπλισμό, κινούμαστε με κατεύθυνση προς τη θάλασσα και ελαφρώς αριστερά. Θα δούμε σήμανση με κούκους και κόκκινα σημάδια τα οποία μετά από 20-30 λεπτά θα μας βγάλουν στη βάση της διαδρομής, κοντά στο επίπεδο της θάλασσας.

Το μονοπάτι είναι γενικά καλά καθαρισμένο και διαμορφωμένο (Μάιος 2017), δεν λείπουν όμως και τα σημεία που απαιτείται προσοχή (έχει φιξαριστεί μόνιμο σχοινί).

Η διαδρομή βρίσκεται σε χαρακτηριστικό πιλιέ στο κατώτερο σημείο του πεδίου. Λίγο πιο κάτω (αριστερά του πιλιέ) υπάρχει παραλλαγή εισόδου (6c) με επιγραφή στη βάση “Καψαλισμένος” η οποία συναντάει την 1η σχοινιά περίπου στη μέση της.

Το πιλιέ της διαδρομής
Το πιλιέ της διαδρομής
Τα τεράστια αρνητικά του πεδίου, δεξιά της διαδρομής
Τα τεράστια αρνητικά του πεδίου, δεξιά της διαδρομής
Η θέα από τη βάση της διαδρομής
Η θέα από τη βάση της διαδρομής

Απαραίτητος εξοπλισμός

Η διαδρομή ξεκινάει από το επίπεδο της θάλασσας και καταλήγει λίγο κάτω από το πλάτωμα που αφήνουμε το αμάξι, πράγμα που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται κάποιο ραπέλ και ότι δεν επιστρέφουμε ξανά στη βάση της διαδρομής. Για τον λόγο αυτό φροντίζουμε να πάρουμε τα απολύτως απαραίτητα μιας και ό,τι πάρουμε θα το κουβαλάμε μαζί μας κατά το σκαρφάλωμα.

Επαναλάβαμε τη διαδρομή με δύο μισά σχοινιά 60 m, αλλά και ένα μονό σχοινί θα πρέπει να επαρκεί μιας και η διαδρομή κινείται σε ευθείες. Χρειάζονται επίσης αρκετά σετάκια λόγω του ότι η διαδρομή είναι σχετικά πυκνοασφαλισμένη (κάθε 2-3 μέτρα) και ορισμένες σχοινιές μεγάλες. Μας φάνηκε χρήσιμο και ένα μακρύ άκαμπτο σετάκι με καραμπίνερ τύπου clip-stick (“Σωτήρης”) μιας και η ασφάλιση σε 2-3 σημεία δεν είναι ιδανική (ειδικά κάτω από το R4).

Αν έχει κάποιο μελτέμι και το σκαρφάλωμα γίνεται σε σκιά, χρήσιμο είναι και κάποιο αντιανεμικό.

Προσοχή: Πρόκειται για καθαρά παραθαλάσσιο πεδίο πράγμα που σημαίνει ότι η διάβρωση στην οποία υπόκεινται τα βύσματα-πλακέτες είναι αυξημένη και μη ορατή στο μάτι. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να προσέχετε ιδιαίτερα και να τοποθετείτε backup ασφάλειες όπου κρίνετε απαραίτητο (μερικά μικρά-μεσαία καρύδια, friend και ιμάντες είναι χρήσιμα γι’ αυτό τον σκοπό).

Κατάλληλη εποχή

Σύμφωνα με τον οδηγό, κατάλληλη εποχή είναι όλες εκτός από χειμώνα.

Εμείς επαναλάβαμε τη διαδρομή άνοιξη με σχετική ζέστη και οι συνθήκες ήταν ιδανικές, με τη διαδρομή να βρίσκεται στη σκιά μετά τις 12:30 (Μάιος).

1η σχοινιά (6a+, 30 m)

Προσοχή: Οι ακόλουθες περιγραφές των σχοινιών αναφέρονται σε κινήσεις και θα σας χαλάσουν το on-sight.

Εύκολο σκαρφάλωμα μέχρι το πρώτο βύσμα-πλακέτα αρκετά ψηλά (4-5 m).

Συνεχίζουμε διαγώνια πάνω-αριστερά με διεδρικές κινήσεις και προσπερνάμε αρνητικό από τα αριστερά (5c). Μετά, μέσω περίεργης εξόδου, βγαίνουμε σε μικρή κόψη (6a) και συνεχίζουμε ευθεία πάνω.

Στη συνέχεια ακολουθεί ένα απαιτητικό, ελαφρά-αρνητικό πέρασμα πάνω από εσοχή (6a+) και μετά απαιτητική έξοδος (6a) στο ρελέ μέσω πλάκας με φτωχά πιασίματα. Το ρελέ είναι κρεμαστό.

2η σχοινιά (6b, 25 m)

Εντυπωσιακό σκαρφάλωμα με διεδρικές κινήσεις σε μεγάλες σχισμές και καμινάδες. Απαιτεί καλή τεχνική και διάρκεια. Σε αρκετά σημεία ευνοεί τους ψηλούς και τα καλά ανοίγματα στα πόδια. Η έξοδος στο ρελέ είναι απαιτητική και το ρελέ κρεμαστό.

Ο οδηγός βαθμολογεί τη σχοινιά με 6a+/6b.

3η σχοινιά (5c, 20 m)

Σύντομη σχοινιά που δεν προβληματίζει μιας και είναι η πιο εύκολη της διαδρομής. Κίνηση σε πλάκες μέχρι το κρεμαστό ρελέ.

Η θέα από το R3 (φωτό: Ι. Αποστόλου)
Η θέα από το R3 (φωτό: Ι. Αποστόλου)

4η σχοινιά (6b, 20 m)

Κινούμαστε λίγο αριστερά και μετά ευθεία πάνω σε απαιτητικό, ελαφρά αρνητικό, πέρασμα (6b) στο οποίο τα πατήματα είναι πολύ φτωχά και τα πιασίματα μέτρια προς κακά. Στόχος είναι να πιάσουμε με αριστερό ένα πολύ καλό πιάσιμο (jug) και να σηκωθούμε. Η κίνηση ευνοεί τους ψηλούς και λόγω της συσσωρευμένης κούρασης είναι απαιτητική.

Στη συνέχεια κινούμαστε διαγώνια πάνω-αριστερά μέχρι πλάκα με ανύπαρκτα πιασίματα-πατήματα. Στόχος εδώ είναι να ανέβουμε με κίνηση mantel(shelf) (6a+) σε μικρό εξόγκωμα και στη συνέχεια να σηκωθούμε ισορροπιστικά για να πιάσουμε δεξιά πάνω μέτρια (και μετά καλά) πιασίματα (6a+).

Από εδώ θα πρέπει να βγούμε σε μικρό πατάρι αριστερά όπου βρίσκεται το ρελέ. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε σηκώνοντας δεξί πόδι ψηλά, κάπως σαν κίνηση διέδρου και με αντιστηρίξεις (6a+/6b).

Ο οδηγός βαθμολογεί τη σχοινιά με 6a+.

Στο R4 από το R3. Πάνω από το σετάκι διακρίνεται η χούφτα του αρχικού περάσματος. (φωτό: Ι. Αποστόλου)
Στο R4 από το R3. Πάνω από το σετάκι διακρίνεται η χούφτα του αρχικού περάσματος. (φωτό: Ι. Αποστόλου)
Στο R3 από το R4. Εντυπωσιακή αίσθηση έκθεσης.
Στο R3 από το R4. Εντυπωσιακή αίσθηση έκθεσης.

5η σχοινιά (6a, 25 m)

Κινούμαστε αρχικά δεξιά σε πλάκα και μετά ευθεία πάνω, εκμεταλλευόμενοι μεγάλη σχισμή αριστερά. Στη συνέχεια φτάνουμε κάτω από πλάκα πριν το ρελέ με λίγα πιασίματα/πατήματα και δύσκολη έξοδο. Εφόσον η σχοινιά δίνεται 6a, πάμε λίγο δεξιά και μετά ευθεία πάνω, προσεγγίζοντας το ρελέ από τα δεξιά.

Το ρελέ είναι εντελώς κρεμαστό και ακριβώς πριν το πρανές, πράγμα που καθιστά την ασφαλή έξοδο στο πρανές αδύνατη.

Για τον λόγο αυτό εμείς κλιπάραμε ένα σετάκι στο ρελέ και συνεχίσαμε το σκαρφάλωμα βγαίνοντας στο πρανές για 4-5 m και κάνοντας ρελέ σε κορμούς δέντρων μεσαίου μεγέθους, φροντίζοντας (1) να περνάμε τον ιμάντα όσο πιο κοντά γίνεται στη βάση των κορμών και (2) να έχουν τα σημεία τη μικρότερη δυνατή γωνία μεταξύ τους (ένα κορδονέτο 7 m βοηθάει σε αυτό).

Έχοντας μόλις βγει στο πρανές
Έχοντας μόλις βγει στο πρανές

Επιστροφή

Με το που βγούμε στο πρανές αμέσως υπάρχει σήμανση και μονοπάτι το οποίο ακολουθούμε και σε 15 λεπτά μας βγάζει πίσω στο πλάτωμα όπου έχουμε αφήσει το αμάξι.

Εγγραφή

Αποποίηση ευθυνών

Καμία εγγύηση δεν δίνεται για την εγκυρότητα ή την ακρίβεια των πληροφοριών σε αυτή τη σελίδα. Οτιδήποτε σας συμβεί αξιοποιώντας μέρος ή το σύνολο των πληροφοριών αυτών είναι αποκλειστικά δική σας ευθύνη.

Στείλε το σχόλιό σου